خطوط انتقال برق اروپا عقبتر از توربینها و پنلهای خورشیدی
۲۵۰ میلیارد یورو کسری بودجه؛ مانع تحقق آینده انرژی سبز اروپا؟

اروپا با اهداف بلندپروازانهای برای افزایش سهم انرژیهای تجدیدپذیر، کاهش انتشار گازهای گلخانهای و افزایش استقلال انرژی قدم برداشته است. نصب پنلهای خورشیدی و توسعه مزارع بادی روند سریعی دارد، اما زیرساختهای انتقال برق که انرژی تولید شده را به مصرفکنندگان میرسانند، به شدت عقبمانده و ناکافی است. شبکه برق اروپا با محدودیتهای فراوانی روبروست و به دلیل کسری بودجه حدود ۲۵۰ میلیارد یورو تا سال ۲۰۳۰، نمیتواند به نیازهای روزافزون پاسخ دهد. این ضعف در خطوط انتقال، باعث شده بخش قابل توجهی از انرژی تجدیدپذیر در ساعات اوج تولید به دلیل نبود ظرفیت انتقال کافی خاموش شود. همزمان، نیروگاههای قدیمی سوخت فسیلی بهعنوان پشتیبان فعال نگه داشته شدهاند که علاوه بر افزایش هزینهها، پیچیدگی سیستم را بیشتر میکند. مشکلاتی همچون مخالفتهای محلی با خطوط انتقال، تأخیر در پروژههای کلیدی و ناهماهنگی سیاستهای ملی، سرعت پیشرفت اروپا در گذار انرژی پاک را کند کرده است. این چالشها نه تنها هزینههای بالاتری را بر دوش مصرفکنندگان میگذارد، بلکه چشمانداز تحقق کامل برنامههای سبز اروپا را نیز در معرض خطر قرار داده است.
به گزارش چشمانداز انرژی، وبسایت خبری euroweeklynews در گزارشی به بررسی محدودیتهای شبکه توزیع برق اروپا همزمان با توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در این قاره پرداخته است. بنابراین گزارش اروپا در مسیر تبدیل شدن به قارهای سبز و مستقل از سوختهای فسیلی، سرمایهگذاریهای عظیمی در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر انجام داده است و نصب گسترده پنلهای خورشیدی و توسعه مزارع بادی نشان از تعهد قوی این قاره به کاهش آلایندگی و افزایش تولید انرژی پاک دارد. با این حال، مشکلات ساختاری و مالی در شبکه انتقال برق، مانع اصلی در تحقق این اهداف به شمار میرود.
شبکه انتقال برق اروپا که مسئولیت جابهجایی انرژی تولید شده از نیروگاهها به نقاط مصرف را برعهده دارد، با محدودیتهای جدی روبروست. اپراتورهای سیستم انتقال برق اروپا (ENTSO-E) در تازهترین گزارش خود هشدار دادهاند که تا سال ۲۰۳۰، سرمایهگذاری ۵۸۴ میلیارد یورویی برای توسعه این زیرساخت ضروری است، در حالی که بودجه کنونی تنها حدود ۳۰۰ میلیارد یورو برآورد شده است؛ این به معنای کسری ۲۵۰ میلیارد یورویی است.
کمبود زیرساخت انتقال، باعث شده در ساعات اوج تولید، برخی نیروگاههای بادی و خورشیدی بهدلیل عدم توانایی شبکه در انتقال انرژی، مجبور به توقف تولید شوند. به علاوه، نیروگاههای قدیمی سوخت فسیلی بهعنوان نیروگاههای پشتیبان همچنان فعال نگه داشته شدهاند که علاوه بر هزینههای بیشتر، مدیریت پیچیدهتر سیستم را به همراه دارد.
مسائل سیاسی و اجتماعی نیز این بحران را تشدید کردهاند. در آلمان، پروژه انتقال انرژی از شمال به جنوب به دلیل مخالفتهای محلی با خطوط هوایی، بیش از یک دهه به تأخیر افتاده است. در فرانسه، شبکه قدیمی برق با توسعه نیروگاههای هستهای همگام نشده و در اسپانیا، تأخیر در ایجاد خطوط انتقال به مراکش مانع از بهرهبرداری کامل از ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر شده است. حتی در بریتانیا، پروژههای مهم انتقال انرژی با مشکلاتی از جمله افزایش هزینه و تأخیر مواجه شدهاند.
این ناکارآمدیها هزینههای اضافی سنگینی برای مصرفکنندگان به همراه داشته است؛ به طوری که در برخی مناطق جنوب اروپا، قیمت برق به دلیل محدودیتهای شبکه و کمبود اتصال به شبکههای اصلی، بالاتر از مناطق مرکزی قاره است. این نابرابری زیرساختی، نقشهای از توزیع ناعادلانه انرژی در سراسر اروپا ترسیم کرده است.
افزایش قیمت برق در اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ که حدود ۱۳ درصد بوده، بیش از هر چیز ناشی از محدودیتهای زیرساختی و ناکافی بودن سرمایهگذاری است تا صرفاً افزایش قیمت سوختها. این مسئله نشان میدهد اگر مشکلات زیرساختی به سرعت حل نشود، تحقق وعدههای سبز اروپا در خطر جدی قرار دارد و مصرفکنندگان با هزینههای بیشتر و ناپایداری تامین برق مواجه خواهند بود.
در نهایت، بحران زیرساخت برق اروپا یک چالش فنی و مالی نیست؛ بلکه یک بحران سیاسی و اجتماعی است که نیازمند هماهنگی ملی، منطقهای و همکاری بینالمللی برای توسعه شبکههای برق پایدار و انعطافپذیر است. در غیر این صورت، کسری بودجه ۲۵۰ میلیارد یورویی به مانعی بزرگ برای آینده انرژی پاک اروپا تبدیل خواهد شد.
لینک کوتاه شده : Energyhorizon.ir/n/8fae5
نظر شما