حملونقل جادهای یکی از منابع اصلی انتشار گازهای گلخانهای در جهان است که تقریباً ۱۸ درصد از کل دیاکسیدکربن جهانی را تولید میکند و سهم قابل توجهی در آلودگی هوای شهری دارد. این موضوع به دلیل وابستگی بیش از ۹۴ درصد انرژی مصرفی در این بخش به سوختهای فسیلی است که مشکلات زیستمحیطی و بهداشتی گستردهای را به همراه دارد. برای مقابله با این چالش، تسریع روند الکتریکیسازی ناوگان وسایل نقلیه سبک، اتوبوسها، کامیونها و همچنین وسایل نقلیه دو و سهچرخ ضروری است. این روند باید همراه با توسعه زیرساختهای شارژ و استفاده گسترده از برق تولید شده از منابع تجدیدپذیر انجام شود تا حملونقل پاک و پایدار تحقق یابد.بر اساس اهداف توافقنامه پاریس، ناوگان خودروهای برقی باید طی پنج سال آینده هشت برابر شده و تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۹۰ درصد کل خودروهای جهان را تشکیل دهد. در سال ۲۰۲۴، از هر پنج خودروی فروخته شده، یک دستگاه خودرو برقی بوده و فروش جهانی این خودروها از ۱۷ میلیون دستگاه فراتر رفته است، در حالی که در سال ۲۰۱۵ تنها ۶۵۰ هزار دستگاه بوده است. بیشتر این خودروها و زیرساختهای شارژ مربوط به کشورهای چین، اروپا و آمریکا هستند، اما بازارهای در حال توسعه به دلیل موانعی مانند قیمت بالای خودروها و محدودیت منابع مالی، در این مسیر عقب ماندهاند.گزارش جدید آژانس بینالمللی انرژیهای تجدیدپذیر پنج سیاست کلیدی را برای تسریع الکتریکیسازی حملونقل جادهای در کشورهای در حال توسعه پیشنهاد میکند؛ سیاستهایی که میتوانند راهحلی جامع برای این چالش پیچیده باشند.