نقش حیاتی اینترنت اشیا در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر

به گزارش چشم‌انداز انرژی، وبسایت انرژی مانیتور در جدیدترین گزارش خود با نگاهی به اهمیت انتقال انرژی در جهان و چالش‌های پیش رو به بررسی نقش اینترنت اشیا (IoT) در یکپارچه‌سازی منابع انرژی تجدیدپذیر ناپایدار با شبکه‌های برق موجود پرداخته که بنا بر این گزارش، اینترنت اشیاء، این شبکه‌ها را به سامانه‌های بسیار غیرمتمرکز با منابع انرژی پراکنده (DERs) تبدیل می‌کند و در عین حال، به عملیات و نگهداری دارایی‌های تجدیدپذیر نیز کمک می‌کند.

یکپارچه‌سازی انرژی‌های تجدیدپذیر ناپایدار با شبکه‌های موجود

گذار انرژی نیازمند تغییرات اساسی در صنعت برق است؛ از جمله کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، توسعه مقیاس‌پذیر انرژی‌های تجدیدپذیر و مدرن‌سازی شبکه‌های برق. توسعه‌های فناورانه و سیاست‌های دولتی — از طریق چارچوب‌های مقرراتی و مشوق‌های مالی — این گذار را هدایت می‌کنند. با کاهش هزینه پروژه‌های تجدیدپذیر، شرکت‌های برق در سراسر جهان سرمایه‌گذاری‌های چشمگیری برای تسریع این روند انجام داده‌اند.

اینترنت اشیا، که استفاده از حسگرها و عملگرهای متصل برای کنترل و پایش محیط، اشیا و انسان‌ها را توصیف می‌کند، به عنوان ابزاری کلیدی برای مقابله با چالش‌های گذار انرژی در صنعت برق مطرح شده است.

نقش اینترنت اشیاء در شبکه‌های برق جدید

اینترنت اشیا نقش حیاتی در یکپارچه‌سازی منابع تجدیدپذیر ناپایدار، مانند خورشیدی و بادی، در شبکه‌های موجود ایفا می‌کند. دستگاه‌های IoT می‌توانند داده‌های بلادرنگ و دقیق از تولید انرژی تجدیدپذیر و شرایط محیطی ارائه دهند.
سامانه‌های پاسخگویی خودکار مبتنی بر IoT، امکان تنظیم پویا مصرف انرژی بر اساس این داده‌ها را فراهم می‌کنند؛ این موضوع به پایداری شبکه کمک کرده و وابستگی به منابع پشتیبان فسیلی را کاهش می‌دهد.
همچنین، مدل‌های پیش‌بینی مبتنی بر هوش مصنوعی که داده‌های زنده و تاریخی جمع‌آوری‌شده توسط حسگرهای IoT را تحلیل می‌کنند، می‌توانند پیش‌بینی‌های دقیق‌تری از تولید انرژی ارائه دهند. این امر به اپراتورهای شبکه امکان می‌دهد که بهره‌برداری و مدیریت ذخایر را بهینه کنند.

اینترنت اشیا برای یکپارچه‌سازی منابع انرژی پراکنده مانند پنل‌های خورشیدی خانگی، باتری‌های خانگی و خودروهای الکتریکی در شبکه‌های موجود نیز حیاتی است. حسگرهای IoT که در سراسر شبکه‌های توزیع نصب شده‌اند، امکان پایش بلادرنگ جریان‌های ورودی و خروجی انرژی را فراهم می‌کنند و تعادل محلی عرضه و تقاضا را با افزایش نفوذ انرژی‌های تجدیدپذیر مدیریت می‌کنند.
همچنین، IoT امکان خدمات "خودرو به شبکه" (V2G) را فراهم می‌کند؛ به گونه‌ای که خودروهای الکتریکی به عنوان واحدهای ذخیره انرژی سیار عمل کرده و جریان دوطرفه انرژی و زمان‌بندی بهینه شارژ را مدیریت می‌کنند.

نگهداری دارایی‌های تجدیدپذیر با سرعت و در مقیاس وسیع

نگهداری دارایی‌های تجدیدپذیر معمولاً دشوارتر و پرهزینه‌تر از نیروگاه‌های حرارتی متمرکز است؛ زیرا این دارایی‌ها پراکنده، دارای گستره جغرافیایی وسیع، قطعات ساختاری بزرگ (مانند توربین‌های بادی) و قرار گرفته در محیط‌های گاه سخت هستند.

سامانه‌های پیش‌بینی نگهداری مبتنی بر IoT، پایش مداوم عملیات دارایی‌های تجدیدپذیر در مناطق وسیع را ممکن می‌کنند و می‌توانند مشکلات را پیش از آنکه به خرابی‌های پرهزینه تبدیل شوند، شناسایی کنند.

پهپادها و ربات‌های مجهز به IoT نیز می‌توانند عملیات نگهداری و تعمیرات (O&M) دارایی‌های تجدیدپذیر را با سرعت و در مقیاسی انجام دهند که از نظر مالی یا لجستیکی، در روش‌های سنتی دشوار و گران خواهد بود. داده‌های جمع‌آوری شده از این پهپادها و ربات‌ها به ساخت نسخه‌های دیجیتالی (Digital Twin) از زیرساخت‌های فیزیکی کمک می‌کند.
این مدل‌های مجازی، برنامه‌ریزی سناریوها، زمان‌بندی نگهداری و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری را بهبود می‌بخشند و در مجموع، گذار انرژی را کارآمدتر و قابل اعتمادتر می‌کنند.

لینک کوتاه شده : Energyhorizon.ir/n/9fa98